საბჭოეთმა დაუკითხავად ისესხა უამრავი ელემენტი მასონობისგან, რადგან მისი საწყისი პოლიტიკური „ელიტის“ ნაწილი მიეკუთვნებოდა (ან პირად წარსულში წვდომა გააჩნდა) სხვადასხვა მასონურ, ეზოთერულ, კაბალისტურ, მისტიკურ, როზენკროიცერულ, მათ შორის, ფსევდო-ორგანიზაციებს, საზოგადოებებს და საძმოებს. ამ წიგნში, ავტორი განვიხილავს საკმაოდ სინტერესო ფენომენს – მასონობის დევნის და ლიკვიდაციის პერიოდში შექმნილი „გულაგების“ პირველ სპეციალურ დაწესებულებებში მასონობის ზეგავლენაზე „კანონიერი ქურდების“ გარკვეული ტრადიციების ჩამოყალიბებაზე. სწორედ 1930-იან წლებში ჩამოყალიბდა ეს ფენომენი საბჭოეთში, რომელსაც ახასიათებდა საკუთარი კოდექსების მკაცრი პრინციპების არსებობა, ასევე ჩაკეტილობისა და კონსპირაციის გარკვეული დონე.